مشترى آبرو

ماءُ وَجْهِكَ جامِدٌ يُقْطِرُهُ السُّؤالُ، فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ. [ نهج البلاغه، ح 347. ]

آبـروى تـو بـر جـبين تو بسته است و خواهش، آن را قطره قطره مى چكاند. پس بنگر كه آن را نزد چه كس فرو مى چكانى!

شرط آبرودارى

اُبْذُلْ مالَكَ لِمَنْ بَذَلَ لَكَ وَجْهَهُ فَاِنَّ بَذْلَ الْوَجْهِ لا يُوازيهِ شَىءٌ [ شرح غررالحكم، ج 2، ص 236. ]

مـال خـود را بـه كـسـى كـه بـراى تو از آبرويش گذاشته است، ارزانى دار، زيرا هيچ چيز با بخشيدن آبرو برابرى نكند.