اندازه دوستى

زُهْدُكَ فِى رَاغِبٍ فِيكَ نُقْصَانُ حَظٍّ، وَ رَغْبَتُكَ فِى زَاهِدٍ فِيكَ ذُلُّ نَفْسٍ. [ نهج البلاغه، ح 451، ص 1294. ]

بـى مـيـلى نـسـبـت بـه آن كـس كـه بـه تـو عـلاقـه مـنـد اسـت دليـل كـمـى بـهـره تو در دوستى است و تمايل تو نسبت به كسى كه بى اعتنا است سبب خوارى تو است.

دوستى و دشمنى معتدل

اَحـْبـِبْ حـَبـيـبـَكَ هـَوْناً ما عَسى اَنْ يَكُونَ بَغيضَكَ يَوْماً ما. وَ اَبْغِضْ بَغْيضَكَ هَوْناً ما، عَسىَّ اَنْ يَكُونَ حَبِيبَكَ يَوْماً ما. [ نهج البلاغه، ح 260، ص 1216. ]

با دوست، در دوستى از اندازه مگذر، بسا كه روزى دشمن گردد و با دشمن مدارا كن، باشد كه روزى دوست گردد.