اَللِّسانُ مِعْيارٌ أطاشَهُ الْجَهْلُ وَ أَرْجَحَهُ الْعَقْلُ. [ تحف العقول، ص 228. ]
زبان ترازويى است كه نادانى آن را سبك و عقل سنگين مى سازد.
اَللِّسانُ سَبُعٌ اِنْ خُلِّىَ عَنْهُ عَقَرَ. [ نهج البلاغه، ح 57، ص 1114. ]
زبان، درنده اى است كه اگر رها شود زخم مى زند.