اَلاِْفْراطُ فِى الْمَزْحِ خُرْقٌ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 311. ]
زياده روى در شوخى، نادانى است.
مَا مَزَحَ امْرُؤٌ مَزْحَةً اِلاّ مَجَّ مِنْ عَقْلِهِ مَجَّةً. [ نهج البلاغه، ح 442، ص 1294. ]
هر شوخى كه انسان مى كند، مقدارى از عقل خود را با آن از دست مى دهد.