ظلم و ستم

بدترين مردم

اِنَّ شـَرَّ النـّاسِ عـِنـْدَ اللّهِ اِمـامٌ جـائِرٌ ضـَلَّ وَ ضـُلَّ بـِهِ، فـَاَمـاتَ سـُنَّةً مـَأْخـُوذَةً وَ اَحـْيـى بـِدْعـَةً مَتْرُوكَةً. [ نهج البلاغه، خ 164، ص 168. ]

بدترين مردم نزد خدا، امامى است ستمگر، گمراه و گمراه كننده. سنّت پذيرفته را بميراند و بدعت رها شده را زنده گرداند.

نصيحت عادلانه

لا تَظْلِمْ كَما لا تُحِبُّ اَنْ تُظْلَمَ. [ نهج البلاغه، ن 31، ص 921. ]

به ديگران ستم مكن چنانكه دوست ندارى كسى به تو ستم كند.