عبرت

عبرت، نقبى به تاريخ

مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَكَأَنَّما كانَ فِى الاَْوَّلينَ. [ نهج البلاغه، ح 30، ص 1099. ]

هر كس "از تاريخ گذشتگان" عبرت آموزد، گويى كه با پيشينيان بوده است.

ايستگاه عبرت

جاوِرِ الْقُبُورَ تَعْتَبِرْ. [ شرح غررالحكم، ج 3، ص 377. ]

مجاور با قبرها باش "از كنار قبرها بگذر" تا عبرت بگيرى.