لغزش عالم

زِلَّةُ الْعالِمِ كَانْكِسارِ السَّفينَةِ تَغْرَقُ وَ يَغْرَقُ مَعَها خَلْقٌ [ شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، ج 20، ص 343. ]

لغزش دانشمند چون شكستن كشتى است كه هم خود غرق مى شود و هم جمعى با آن.

فهم صحيح

مَنْ فَهِمَ، عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ. [ نهج البلاغه، ح 30، ص 1100. ]

آن كس كه فهميد به ژرفاى دانش پى برد.