رَحِمَ اللّهُ امْرَأً... راقَبَ رَبَّهُ وَ خافَ ذَنْبَهُ. [ نهج البلاغه، خ 75، ص 174. ]
خداى رحمت كند مردى را كه خداى را در نظر گيرد و از گناه خويش بترسد.