انصاف با مردم

اِرْضَ مِنَ النّاسِ بِما تَرْضاهُ لَهُمْ مِنْ نَفْسِكَ. [ نهج البلاغه، ن 31، ص 921. ]

از |بـرخـورد| مـردمـان خـرسـنـد بـاش به همان نسبت كه دوست دارى مردم از برخورد تو خرسند شوند.

معاشرت نيكو

خالِطُوا النّاسَ مُخالَطَةً إِنْ مِتُّم مَعَها بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا اِلَيْكُمْ. [ ، ح 9، ص 1092. ]

بـا مـردم چـنـان مـعـاشـرت كـنـيـد كـه اگر مرديد بر شما بگريند و اگر زنده مانديد به شما مهربانى ورزند.