اَلنِّعَمُ يَسْلُبُهَا الْكُفْرانُ. [ شرح غررالحكم، ج 1، ص 216. ]
كفران نعمت، نعمتها را زايل مى كند.
اَقَلُّ ما يَلْزَمُكُمْ لِلّهِ سُبْحانَهُ اَنْ لا تَسْتَعينُواْ بِنِعَمِهِ عَلى مَعاصيهِ. [ نهج البلاغه، ح 322، ص 1242. ]
كـمترين كارى كه در پيشگاه خداوند بر شما واجب است آن است كه از نعمت هايش در نافرمانى او مدد نجوييد.