بازخواست حضرت امير در روز قيامت

أُحـاجُّ النـّاسَ يـَوْمَ الْقـِيامَةِ بِسَبْعٍ: إِقامِ الصَّلاةِ وَ ايتاءِ الزَّكاةِ وَالاَْمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْىِ عَنِ الْمُنْكَرِ وَالْقِسْمِ بِالسَّوِيَّةِ وَالْعَدْلِ فِى الرَّعِيَّةِ وَ اِقامِ الْحُدُودِ. [ بحارالانوار، ج 41، ص 106. ]

روز قيامت در مورد هفت چيز از مردم بازخواست مى كنم: اقامه نماز، پرداخت زكات، امر به معروف و نهى از منكر، تقسيم بيت المال بطور مساوى، رعايت عدالت در ميان مردم و اجراى حدود الهى.

نيّت

رابطه نيّت و عطيّه الهى

عَلى قَدْرِ النِّيَّةِ تَكُونُ مِنَ اللّهِ الْعَطِيَّةُ. [ شرح غررالحكم، ج 4، ص 316. ]

عطيّه الهى به اندازه نيّت هر فرد است.

نيت باطل

مَنْ كانَ غَرَضُهُ الْباطِلَ لَمْ يُدْرِكِ الْحَقَّ وَ لَوْ كانَ اَشْهَرَ مِنَ الشَّمْسِ. [ شرح غررالحكم، ج 5، ص 423. ]

كـسـى كـه نيت باطل داشته باشد حق را درنمى يابد، اگر چه حق از خورشيد مشهورتر و روشن تر باشد!