فـَمـَنْ أَتـاهُ اللّهُ مـالاً فـَلْيـَصـِلْ بِهِ الْقَرابَةَ، وَلْيُحْسِنْ مِنْهُ الضِّيافَةَ، وَلْيَفُكَّ بِهِ الاَْسِيرَ وَالْعانِىَ، وَلْيُعْطِ مِنْهُ الْفَقِيرَ وَالْغارِمَ.
ثروتمند عطا يافته از خداوند را سزاوار است كه خويشاوندانش را دريابد، گرسنگان را خوان بـگـسـتـرانـد، اسـيـران و گـرفـتـاران را از بـنـد و زنـدان برهاند، و از بخشش خود وام داران و درويشان را بهره ور سازد.
دِرْهَمُ الْفَقيرِ اَزْكى عِنْدَ اللّهِ مِنْ دينارِ الْغَنىِّ. [ شرح غررالحكم، ج 4، ص 13. ]
در هم تهيدست نزد خداوند، پاك تر از دينار توانگر است.