در يكى از كتاب هاى هندوها به نام «ديده» درباره ى وحدت حاكميت در آخرالزمان، آمده است:
«پس از خرابى دنيا پادشاهى در آخر زمان پيدا شود كه پيشواى خلائق باشد و نام او «منصور» باشد و تمام عالم را بگيرد و به آئين خود آورد .»(1) يكى ديگر از كتاب هاى هندوها به نام «وشن جوك» سرانجام تمام جهان را به حاكميت يك نفر منتهى مى داند:
«سرانجام دنيا به كسى برگردد كه خدا را دوست دارد و از بندگان خاص او باشد .»(2) دركتاب«باسك» يكىديگر ازكتابهاى هندوها،از فراگيرى حكومت منجى بشر،با عنوان حكومت بر فرشتگان، پريان وآدميان ياد مى شود:
«دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلى در آخر زمان، كه پيشواى فرشتگان و پريان و آدميان باشد و راستى حق با او باشد .»(3) در كتاب «دداتك» از كتاب هاى مقدس برهماييان درباره ى وحدت جهان در آينده آمده است :
«... دست حق برآيد و جانشين آخر «ممتاطا» ظهور كند و مشرق و مغرب عالم را بگيرد همه جا .»(4)
1- مكارم شيرازى، [آيت الله] ناصر، حكومت جهانى مهدى (عليه السلام)، مدرسة الامام على بن أبى طالب (عليه السلام)، قم، ص 54 . 2- همان . 3- پيشين . 4- پيشين .