20 . آيا مى توانيم بگوييم هر انسانى بستگى به ميزان تزكيه و تربيت نفس خود, دو گونه طرب را مى تواند به درون خود راه دهد؟
الف. طرب (شادى و حزن) نفسانى كه موجب غفلت انسان از خير, صلاح,حق و موجب كشش آدمى به سوى گناه و باطل مى شود.
ب . طرب (شادى و حزن) روحانى كه موجب تذكر و توجه انسان به خير, حق وحقيقت عبوديت در برابر يكتاى خالق هستى است.
21 . درصورت درستى اين امر, آيا مى توان غنايى كه سبب طرب نفسانى است, حرام و غنايى را كه سبب طرب روحانى است, حلال دانست؟
22 . اگر انسان ازنظر واقعى نتواند به چنين تقسيم بندى برسد, آنچه كه خيالى به او دست مى دهد, چه حكمى دارد؟
23 . آيا مى توانيم طرب روحانى را محصول شنيدن صوت حسن بدانيم و از اين طريق فرق صوت حسن و غناى حرام را مشخص كنيم؟ اگرنه, صوت حسن چيست و چه تفاوتى با غنا دارد؟
24 . ارائه نوحه ها همراه با آهنگهاى موزون, به صورت زنده و يا نوار كاست, چه حكمى دارد؟ (اين امر از آن جهت اعتبار دارد كه ثابت مى كند بسيارى از نوحه ها و منطبق بر رديفها و گوشه هاى دستگاههاى ايرانى اجراء مى شده, و موسيقى صحيح و حلال در متن نغمه هاى مذهبى جارى بوده است و بى شك در پيدا كردن هويت ملى و مذهبى موسيقى, تأثير خواهد داشت).