(و عنه عليه السلام : حسن الاءدب افضل نسب و اشرف سبب .(330) )
و نيز فرموده است : ادب و تربيت خوب از هر بستگى نسبى و سببى شريف تر و افتخارآميزتر است .
(عن ابى عبدالله عليه السلام : ان خير ماورث الآباء لاءبنائهم الاءدب لاالمال .(331) )
امام صادق عليه السلام فرموده است : بهترين ارثى كه پدران براى فرزندان خود باقى مى گذارند، ادب و تربيت صحيح است نه ثروت و مال .
(قال على عليه السلام : لا ميراث كالاءدب .(332) )
على عليه السلام فرموده : هيچ ارثى مانند ادب و اخلاق پرارج و گران مايه نيست .
حضرت سجاد عليه السلام در انجام وظيفه سنگين تربيت فرزند، از خداوند بزرگ استمداد مى نمود و در ضمن دعاهاى خود در پيشگاه الهى عرض مى كرد:
(و اعنى على تربيتهم و تاءديبهم و برهم .(333) )
بار خدايا، مرا در تربيت و ادب و نيكوكارى فرزندانم يارى و مدد بفرما.
على عليه السلام در ضمن نامه خود به فرزندش ، حضرت حسن عليه السلام ، نوشته است :
(فبادرتك بالاءدب قبل ان يقسو قلبك و يشتغل لبك .(334) )
فرزند عزيز، در راه ادب آموزى تو از فرصت استفاده كردم و قبل از آن كه دل كودكانه ات سخت شود و عقلت به انديشه هاى ديگرى مشغول گردد، به تربيت مبادرت نمودم و وظيفه پدرى خود را انجام دادم .
خلاصه ، اولين عامل نيرومندى كه سازنده عواطف و پرورش دهنده تمايلات فرزندان بشر است ، تربيت هاى خانوادگى است . پدر و مادرند كه با رفتار خوب يا بد خود، شخصيت معنوى فرزندان را پايه گذارى مى كنند و انديشه آنان را به راه صحيح يا ناصحيح هدايت مى نمايند و رفتار فرزندان ، در جوانى ، بر طبق تربيت هاى دوران كودكى آن هاست .