معاشقه مى كنند و روى و موى خوى خود را مثل آنها مى آرايند، و خلاصه به جاى اين كه نوجوانان ، شخصيت خويش را بر اساس سجاياى اخلاقى و صفات انسان پى ريزى كنند و خود را انسان لايقى بسازند، از ستاره هاى سينما تقليد مى كنند. رفتار آنها را برنامه كار خود قرار مى دهند و از اين راه بزرگترين ضربه را به شخصيت معنوى خود مى زنند.
دكتر كارل مى گويد:
انتشار بى حد روزنامه ها و سينماها و راديو، سطح فكرى طبقات اجتماعى را به پايين ترين مرحله خود رسانده است . شاگردان مدارس و دانشجويان افكار خود را در برنامه هاى گنگ راديويى و سينمايى كه به آن عادت كرده اند، مى ريزند. محيط اجتماعى امروز نه تنها رشد فكرى را تسهيل نمى كند. بلكه از آن جلوگيرى هم مى نمايد.
هنر صنعتى به سرعت بسط مى يابد. بخصوص معمارى در فصل تازه اى قدم نهاده است و ساختمان هاى مجلل ، نماى شهرها را عوض كرده اند. لكن در مورد حسن اخلاق چنين نيست . محيط اجتماعى امروز آن را كاملا در بوته فراموشى نهاده ، و در حقيقت آن را از ميان برده است . نوجوانان كارهاى خود را از قهرمانان پرده سينما فرامى گيرند و در بازى هاى خود از آنان تقليد مى كنند.(483)
بدون ترديد، در دنياى كنونى ، روزنامه و سينما در ساختن افكار جامعه و پى ريزى شخصيت مردم ، بخصوص نسل جوان نقش فوق العاده مؤ ثرى دارند. مطالبى را كه جوانان در جرايد مى خوانند يا در پرده سينما مى بينند، در آنان اثر عميق مى گذارد و بدون آن كه خودشان متوجه باشند، به همان مسير سوق داده مى شوند و با همان روحيه پرورش مى يابند.
به نظر روان شناسان بزرگ جهان ، اين دو عامل مؤ ثر نه تنها وظيفه سازندگى طرز فكر مردم را به خوبى و شايستگى انجام نمى دهند، بلكه گاهى افكار جامعه را از مسير صحيح خود خارج مى كنند و به انحراف ناپاكى سوق مى دهند.