گروه عاصى ابدى هرگز با محيط متوافق نمى شوند و در سماجت و پافشارى خود منجمدند و بالاخره جزء اشخاص ناپايدار و فاسد اجتماع مى شوند. بعضى از بيم مسئوليت نمى توانند شغلى را قبول كنند و يا علاقه دارند كه تحت حمايت خانواده باقى بمانند. گروهى بدون قدرت اخذ تصميم درباره مشاغل مختلف شاگردى مى كنند.
گاهى اختلالات آن قدر شدت مى يابند كه جوان نورسيده را وادار به انتحار مى كنند. غالب اوقات ، اين موضوع با دغدغه خاطرها و وسواس ها و اشتغال دائمى فكر و رعشه و انقباض عضلات ، كه مشخص گروه بيماران روحى است ، همراه مى باشد.(553)
جوانان ، شيفته اظهار وجود و دلباخته ابراز لياقت و شايستگى هستند. براى جوانان ، اثبات شخصيت اجتماعى ، يكى از مطبوعترين لذايذ روحانى است و براى نيل به آن ، از هيچ مجاهده و كوششى شانه خالى نمى كنند.
جوانى كه براى اولين بار در يكى از مؤ سسات ملى يا ادارات دولتى شغلى به دست مى آورد و مسئوليتى را به عهده مى گيرد، بسيار خوشحال و مسرور است ، زيرا احساس مى كند كه جامعه او را به عضويت خود پذيرفته و شخصيتش مورد توجه قرار گرفته است .
اولين پولى كه از راه فعاليت شخصى خود به دست مى آورد، هرقدر هم ناچيز و كم باشد، در نظرش بسيار عزيز و گران بهاست و آن را چندين برابر پولى كه به رايگان از پدر خود مى گيرد، قابل مقايسه نمى داند، زيرا آن پول ، سند شخصيت و دليل لياقت و شايستگى اوست .