هر كس در هر لحظه و در هر شرايطى بدون هيچ وقت قبلى و واسطهاى مىتواند با خدا ارتباط برقرار كند. هر چند اوقاتى مخصوص از قبيل هنگام سحر، غروب جمعه، پس از خطبههاى نماز جمعه، هنگام نزول باران و يا شب قدر، دعا و عبادت حال ديگرى دارد، اما دعا و نيايش اختصاصى به اين اوقات ندارد.
عبادت در هر حال داروى غفلت و نسيان و عصيان است. «أَقِمِ الصَّلوةَ لِذِكرِى»(19) مايه آرامش و اطمينان خاطر و زدونِ اضطرابها و دلنگرانىهاست.«اَلا بِذكرِاللّهِ تَطمَئنُّ القُلُوب»(20)
18) سوره بقره، آيه 65 . 19) سوره طه، آيه 14 . 20) سوره رعد، آيه 28 .