بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
در تورات نقل شده : موسى (ع ) در مناجات خود، به خدا عرض كرد:
(پروردگارا آيا تو نزديك هستى ، تا با تو (آهسته ) راز و نياز كنم ، با دور هستى ، تا فرياد كنم ؟)
خداوند به او وحى كرد:
(اى موسى ! من همنشين كسى هستم كه مرا ياد كند).
موسى (ع ) عرض كرد:
در آن روزى كه پناهگاه براى كسى نيست ، (يعنى در روز قيامت ) چه كسى در پناه تو است ؟
خداوند فرمود:
(آنان كه مرا ياد كنند، من نيز آنها را ياد كنم ، و آنان كه به خاطر خشنودى با همديگر دوستى كنند، من نيز آنها را دوست دارم ، اينها(اين دو دسته ) همانهايند كه اگر خواسته باشم بلائى بر اهل زمين فرو فرستم ، آنها را ياد كنم ، و به خاطر وجود آنها، بلا را از اهل زمين دفع مى نمايم ) (34)