بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
محمد بن يوسف مى گويد: در پشتم دمل و زخمى سخت پديد آمد، به پزشكان متعدد مراجعه كردم و به دستور آنها عمل نمودم ، ولى نتيجه نگرفتم ، سرانجام به اتفاق گفتند:
(ما در مورد اين درد، دوائى نيافتيم ).
نامه اى براى ناحيه مقدسه امام زمان (ع ) نوشتم و از آقا درخواست دعا نمودم ، جواب نامه آمد و در آن نوشته بود:
(خداوند لباس عافيت به تو بپوشاند و تو را در دنيا و آخرت با ما قرار دهد).
يك هفته نگذشت كه به طور كلى آن زخم برطرف شد و جاى آن مثل كف دستم ، صاف گرديد، محل زخم را به يكى از پزشكان آشنا نشان دادم ، او گفت : ما براى اين نوع زخم و درد داروئى را نمى شناسيم .
(بنابراين زخم تو با دارو خوب نشده بلكه دست اعجازى در كار بوده است ) (393)