داستان های اصول کافی

محمد بن یعقوب کلینی؛ گردآورنده: محمد محمدی اشتهاردی

نسخه متنی -صفحه : 534/ 414
نمايش فراداده

عمل كم با پرهيز، بهتر از عمل بسيار بدون پرهيز

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

مفضل بن عمر مى گويد: در محضر امام صادق (ع ) بوديم ، سخن از چگونگى اعمال به ميان آمد، من گفتم :

(عمل من چه اندازه اندك است ؟)

امام : آرام باش ، از خدا طلب آمرزش كن ، اين را بدان كه :

ان قليل العمل مع التقوى ، خير من كثير العمل بلاتقوى .

(عمل اندك همراه پرهيزكارى : بهتر از عمل بسيار بدون پرهيزكارى است ).

مفضل : عمل بسيار بدون پرهيز، چگونه است ؟

امام : آرى مثال آن ، همچون كسى است كه از غذاى خود به مردم مى خوراند، و به همسايگانش مهربانى مى كند و در خانه اش به روى مردم باز است ، ولى در عين حال اگر درى از حرام به سراغش آيد، مرتكب آن مى شود، اين است عمل پرهيزكارى ، و شخص ديگرى نيز هست كه اين كارهاى نيك (غذا دادن ، مهربانى به همسايه و...) را ندارد، ولى اگر درى از حرام به رويش گشوده شود، وارد آن نمى شود (دومى بهتر از اولى است )(420)