بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ
روزى امام صادق (ع ) به دوستان فرمود:
(كسى كه نزد ما براى آموختن فقه و قرآن و تفسير قرآن آمد، از او دست برداريد (مانع او نشويد) ولى هر كسى براى فاش نمودن عيوبى كه خداوند آن را پوشانده است ، نزد ما آمده ، او را دور كنيد).
يكى از حاضران گفت :
(فدايت گردم ، سوگند به خدا من مدتها است گرفتار يك گناهى هستم ، هر چه مى خواهم آن را ترك كنم و چيز ديگرى جايگزين آن نمايم ، نمى توانم ).
امام صادق (ع ) فرمود:
ان كنت صادقا فان الله يحبك و ما يمنه ان ينقلك منه الى غيره الا لكى تخافه .
(اگر راست مى گوئى ، همانا خداوند تو را دوست دارد و چيزى او را از انتقال از آن ، به كار نيك مانع نشده مگر اينكه خدا مى خواهد، (حالت ترس از او باشد) داشته باشى ).(429)