داستان ها و پندها

گردآورندگان: محمد محمدی اشتهاردی، مصطفی زمانی وجدانی

جلد 5 -صفحه : 103/ 72
نمايش فراداده

پاسخ نابينا به عيبجو

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

شخصى از روى غرور به نابينائى گفت: مشهور است كه خداوند هر نعمتى را كه از روى حكمت از بنده اى مىگيرد، در عوض نعمت ديگر مىدهد چنانكه شاعر گويد:


  • خدا گر زحكمت ببندد درى ز رحمت گشايد در ديگرى

  • ز رحمت گشايد در ديگرى ز رحمت گشايد در ديگرى

حال بگوى بدانم خدا به جاى ناببنائى چه نعمتى به تو داده است.

نابينا فورا گفت: چه نعمتى بالاتر از اينكه روى تو را نبينم! (96)

و به اين ترتيب، پاسخ آن عيبجوى مغرور را داد و او را سرافكنده ساخت.