1: فتواى مجتهد است كه به حد قطع نرسيده و مىتوان در چنين مسائلى از شخص ديگرى تقليد نمود.
2: مجتهدى كه مورد توجه و تقليد گروهى است كه در افعال و تكاليف شرعى خود به او رجوع مىكنند.
3: رهبرى سياسى و مذهبى و فقيه و آشنا به مبانى اسلامى كه توسط خبرگان از بين مجتهدان برگزيده مىشود.
4: كسى كه قدرت استنباط و استخراج احكام را دارد.
5: طلب فتوا و سؤال از فقيه را گويند.
6: نظريه مجتهد را گويند.
7: سجدهاى كه به خاطر اشتباه در نماز بعد از نماز انجام مىشود.
8: پيمانى است با خدا همچون نذر كه اما بدون شرط و درخواست.
9: آبى كه به آن آب تنها نمىگويند، بلكه از چيزى گرفته شده يا با چيزى مخلوط شده است.
10: آبى كه كمتر از كر باشد.
11: مقدار آبى كه از نظر وزن 377. 419 كيلو گرم و از نظر حجم، هر يك از طول و عرض و عمق آن 5/3 وجب باشد.
12: دستور و نظريه مقام معظم رهبرى است كه بايد همه مردم و حتى فقهاى ديگر از آن متابعت كنند.
13: جريمهاى براى ترك عبادات و يا فعل حرام است.
14: خارج كردن يك پنجم مالى كه خمس به آن تعلق مىگيرد و بايد آن را درزمان غيبتبه مراجع تقليد داد.
15: دوست داشتن معصومين و صالحان و مؤمنان (دوستان خدا).
16: دشمنى با دشمنان دين و اهل بيت -عليهم السلام.
17: مالياتى است كه اهل ذمه مىپردازند.
18: پيروى از فتاواى مجتهد است.
19: حبس مال و مصرف كردن منافع آن در امورى كه واقف معين كرد ه است; مثل وقف خانه براى مسافران يك شهر يا زيارتگاه.
20: امر به معروف يعنى وادار كردن ديگران به كارهايى كه از نظر دين مطلوب است و نهى از منكر، جلوگيرى از كارهايى است كه از نظر اسلام ناپسند است.
21: عبارت است از كنار گذاشتن و بخشيدن درصد معينى از غلات و چيزهايى كه زكات دارد، اگر به حد نصاب برسند.
22: گرو گذاشتن كالايى كه به اندازه ارزش آن چيزى قرض كنند.
23: مراعات جوانب حكم و اختيار بهترين راه.
24: كسانى هستند كه در كشور اسلامى زندگى مسالمت آميز دارند و به عنوان اقليتهاى مذهبى رسمى مطرح هستند.
25: كارى كه ترك آن بهتر است.
26: زيادتى كه در معامله يا قرض گرفته مىشود.
27: پولى كه به ناحق از ارباب رجوع، در دادگاهها و يا ادارات گرفته مىشود.
28: تصرف عدوانى و نابحق در اموال مردم.
29: به معناى كوشش و در اصطلاح فقه، استنباط مسائل شرعيه از منابع فقهى مانند قرآن، حديث و....