بتوانند سخن بگويند.
و در پاسخ سؤال دوم بايد توجه داشت كه ملائكه آفرينش خاصى داشتند كه استعداد فراگيرى اينهمه علوم در آنها نبود، آنها براى هدف ديگرى آفريده شده بودند، نه براى اين هدف، و بهمين دليل فرشتگان بعد از اين آزمايش واقعيت را دريافتند و پذيرفتند، ولى شايد خودشان در آغاز فكر مىكردند براى اين هدف نيز آمادگى دارند، اما خداوند با آزمايش علم اسماء تفاوت استعداد آنها را با آدم روشن ساخت.
باز در اينجا سؤال ديگرى پيش مىآيد كه اگر منظور از علم اسماء علم اسرار آفرينش و فهم خواص همه موجودات است پس چرا ضمير" هم" در جمله" ثم عرضهم" و" اسمائهم" و كلمه" هؤلاء" كه معمولا همه اينها در افراد عاقل استعمال مىشود در اين مورد به كار رفته است؟
در پاسخ مىگوئيم:
چنين نيست كه ضمير" هم" و كلمه" هؤلاء" منحصرا در افراد عاقل به كار برده شود بلكه گاهى در مجموعهاى از افراد عاقل و غير عاقل و يا حتى در مجموعهاى از افراد غير عاقل نيز استعمال مىشود، چنان كه يوسف (ع) در باره ستارگان و خورشيد و ماه گفت" رَأَيْتُهُمْ لِي ساجِدِينَ":" من در خواب ديدم همه آنها براى من سجده مىكنند" (سوره يوسف آيه 4).