در كتاب" قاموس كتاب مقدس" چنين مىخوانيم:" روح القدس، اقنوم سوم از اقانيم ثلاثه الهيه خوانده شده است و آن را" روح" گويند، زيرا كه مبدع و مخترع حيات مىباشد، و مقدس گويند بواسطه اينكه يكى از كارهاى مخصوص او آنكه قلوب مؤمنين را تقديس فرمايد، و بواسطه علاقهاى كه به خدا و مسيح دارد او را" روح اللَّه" و" روح المسيح" نيز مىگويند".
تفسير ديگرى كه در اين كتاب آمده اين است كه:
" اما روح القدس كه تسلى دهنده ما مىباشد همانست كه همواره ما را براى قبول و درك راستى و ايمان و اطاعت ترغيب مىفرمايد، و او است كه اشخاصى را كه در گناه و خطا مردهاند زنده مىگرداند و ايشان را پاك و منزه ساخته لائق تمجيد حضرت واجب الوجود مىفرمايد".
چنان كه ملاحظه مىكنيد در اين عبارات قاموس كتاب مقدس به دو معنى اشاره شده است: يكى اينكه روح القدس يكى از خدايان سهگانه است كه اين موافق عقيده تثليث است، همان عقيده شركآلودى كه آن را از هر نظر مردود مىدانيم، و ديگرى شبيه دومين تفسيرى است كه در بالا ذكر كرديم.
يهود در مدينه در برابر تبليغات رسول اكرم (ص) ايستادگى به خرج مىدادند، و از پذيرفتن دعوت او امتناع مىورزيدند، هر زمانى بهانهاى براى شانه خالى كردن از زير بار دعوت پيامبر (ص) مىتراشيدند كه در اين آيه مورد بحث به يكى از سخنان آنها اشاره شده است.
آنها مىگفتند دلهاى ما در حجاب و غلاف است و آنچه بر ما مىخوانى ما نمىفهميم!