نيز منتقل گردد، مسلما اين انتظار، انتظار غلط و نابجايى است، آن مهندسى كه آن سيمها را براى انجام وظائف مختلف تنظيم نموده سهم همه آنها را منظور كرده، بعضى بلاواسطه از مولد برق نيرو مىگيرند و بعضى با واسطه با ولتاژهاى مختلف.
آيه بعد روى سخن را به پيامبر كرده و وظيفه او را در برابر درخواست معجزات اقتراحى و بهانهجوئيهاى ديگر مشخص مىكند مىگويد:" ما تو را به حق براى بشارت و انذار (مردم جهان) فرستاديم" (إِنَّا أَرْسَلْناكَ بِالْحَقِّ بَشِيراً وَ نَذِيراً).
تو وظيفه دارى دستورات ما را براى همه مردم بيان كنى، معجزات را به آنها نشان دهى و حقايق را با منطق تبيين نمايى، و اين دعوت بايد توام با تشويق نيكوكاران، و بيم دادن بدكاران، باشد، اين وظيفه تو است.
" اما اگر گروهى از آنها بعد از انجام اين رسالت ايمان نياوردند تو مسئول گمراهى دوزخيان نيستى" (وَ لا تُسْئَلُ عَنْ أَصْحابِ الْجَحِيمِ).
در آيات فوق خوانديم كه قرآن مىگويد: اين بهانهگيريها تازگى ندارد، اقوام منحرف پيشين نيز همين حرفها را داشتند، گويى دلهاى آنها درست همانند هم ساخته شده، اين تعبير اشاره به اين نكته نيز مىباشد كه گذشت زمان و تعليمات پيامبران مىبايست اين اثر را گذارده باشد كه نسلهاى آينده سهم بيشترى از آگاهى پيدا كنند و سخنان بىاساسى كه نشانه نهايت جهل و نادانى است كنار بگذارند، اما متاسفانه اين گروه از اين برنامه تكاملى هيچگونه سهمى نبردهاند