الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ (146) الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ فَلا تَكُونَنَّ مِنَ الْمُمْتَرِينَ (147)
146- كسانى كه كتب آسمانى به آنان دادهايم او (پيامبر) را همچون فرزندان خود مىشناسند (اگر چه) جمعى از آنان حق را آگاهانه كتمان مىكنند.
147- اين (فرمان تغيير قبله) حكم حقى از طرف پروردگار تو است، بنا بر اين هرگز از ترديد كنندگان در آن مباش.
در تعقيب بحثهاى گذشته پيرامون لجاجت و تعصب گروهى از اهل كتاب، نخستين آيه مورد بحث مىگويد:" علماى اهل كتاب پيامبر اسلام را به خوبى همچون فرزندان خود مىشناسند" (الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَعْرِفُونَهُ كَما يَعْرِفُونَ أَبْناءَهُمْ).
و نام و نشان و مشخصات او را در كتب مذهبى خود خواندهاند.
" ولى گروهى از آنان سعى دارند آگاهانه حق را كتمان كنند" (وَ إِنَّ فَرِيقاً مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ).
هر چند گروهى از آنها با مشاهده اين نشانههاى روشن اسلام را پذيرا گشتند، چنان كه از عبد اللَّه بن سلام كه از علماى يهود بود و سپس اسلام را پذيرفت نقل شده كه مىگفت:" من پيامبر اسلام (ص) را بهتر از فرزندم مىشناسم"! (انا اعلم به منى يا بنى) «1».
(1)" المنار" جلد 2 و تفسير كبير فخر رازى ذيل آيه مورد بحث.