إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتابِ وَ يَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَناً قَلِيلاً أُولئِكَ ما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلاَّ النَّارَ وَ لا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ لا يُزَكِّيهِمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (174) أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدى وَ الْعَذابَ بِالْمَغْفِرَةِ فَما أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ (175) ذلِكَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِي الْكِتابِ لَفِي شِقاقٍ بَعِيدٍ (176)
174- كسانى كه كتمان مىكنند آنچه را خدا از كتاب نازل كرده، و آن را به بهاى كمى مىفروشند، آنها جز آتش چيزى نمىخورند (و هدايا و اموالى كه از اين رهگذر به دست مىآورند در حقيقت آتش سوزانى است) و خداوند روز قيامت با آنها سخن نمىگويد، و آنها را پاكيزه نمىكند، و براى آنها عذاب دردناكى است.
175- اينها همانها هستند كه گمراهى را با هدايت، و عذاب را با آمرزش مبادله كردهاند، راستى چقدر در برابر عذاب خداوند بىاعتنا و خونسردند! 176- اينها بخاطر آن است كه خداوند كتاب (آسمانى) را به حق (و تؤام با نشانهها و دلائل روشن) نازل كرده، و آنها كه در آن اختلاف مىكنند (و با كتمان و تحريف اختلاف به وجود آورند) در شكاف (و پراكندگى) عميقى قرار دارند.