مرحوم" طبرسى" در" مجمع البيان"، عموميت آيه را نسبت به انفاقهاى واجب و مستحبّ ترجيح مىدهد معتقد است ذيل آيه مشتمل بر تهديدى نيست بلكه خبر از حوادث وحشتناك روز قيامت مىدهد «1».
ولى با توجه به آخرين جمله آيه كه كافران را ظالمان مىشمرد، اشارهاى است كه ترك انفاق نوعى كفر و ظلم است و اين جز در انفاقات واجب، تصور نمىشود.
سپس مىافزايد: امروز كه توانايى داريد انفاق كنيد" پيش از آنكه روزى فرا رسد كه نه خريد و فروش در آن است و نه رابطه دوستى و نه شفاعت" (مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ لا بَيْعٌ فِيهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ). «2»
اشاره به اينكه راههاى نجاتى كه در دنيا از طرق مادى وجود دارد هيچكدام در آنجا نيست، نه بيع و معاملهاى مىتوانيد انجام دهيد كه سعادت و نجات از عذاب را براى خود بخريد و نه دوستيهاى مادى اين جهان كه با سرمايههاى خود كسب مىكنيد در آنجا نفعى به حال شما دارد زيرا آنها نيز به نوبه خود گرفتار اعمال خويشاند و از خود به ديگرى نمىپردازند و نه شفاعت در آنجا به حال شما سودى دارد زيرا شفاعت الهى در سايه كارهاى الهى انجام مىگيرد كه انسان را شايسته شفاعت مىكند و شما آن را انجام ندادهايد و اما شفاعتهاى مادى كه با مال و ثروت در اين دنيا قابل بدست آوردن است در آنجا وجود نخواهد داشت.
بنا بر اين شما با ترك انفاق و انباشتن اموال و بخل نسبت به ديگران تمام درهاى نجات را به روى خود بستهايد.
و در پايان آيه مىفرمايد:" كافران همان ظالماناند
1) مجمع البيان، جلد 1 و 2 صفحه 360. 2)" خلة" از ماده" خلل" به معنى فاصله ميان دو چيز است و از آنجا كه دوستى و محبت در لابلاى وجود انسان و روح او، حلول مىكند و فاصلهها را پر مىنمايد، اين واژه به معنى دوستى عميق آمده است.