در حديثى از پيامبر اكرم (ص) مىخوانيم:
من قرء سورة آل عمران اعطى بكل آية منها امانا على جسر جهنم :" هر كس سوره آل عمران را بخواند به تعداد آيات آن، امانى بر پل دوزخ به او مىدهند" «1».
و در حديثى از امام صادق (ع) مىخوانيم:
من قرء البقرة و آل عمران جاءا يوم القيامة يظلانه على رأسه مثل الغمامتين:
" كسى كه سوره بقره و آل عمران را بخواند، در روز قيامت همچون دو ابر بر سر او سايه مىافكنند" «2».
به گفته بعضى از مفسران مشهور، به نظر مىرسد كه اين سوره در خلال سالهاى جنگ بدر و جنگ احد (سالهاى دوم و سوم هجرت) نازل شده است و بخشى از طوفانىترين دورانهاى زندگى مسلمين را در صدر اسلام منعكس مىكند «3».
روى هم رفته محورهاى اصلى بحثهاى اين سوره، محورهاى زير است:
1- بخش مهمى از آن از توحيد و صفات خداوند و معاد و معارف اسلامى بحث مىكند.
2- بخش ديگرى پيرامون جهاد و دستورات مهم و ظريفى در اين زمينه و همچنين درسهاى عبرتى كه در دو غزوه مهم اسلامى (بدر و احد) بود سخن
1) مجمع البيان، جلد 1 و 2 صفحه 405. 2) نور الثقلين، جلد 1 صفحه 309. 3) در آيه 13 اشاره كوتاهى به" جنگ بدر" شده و از آيه 121 تا 128 اشارات بيشترى هم به غزوه بدر و هم احد، آمده است، و در آيات 139 تا 144 باز اين مساله را تعقيب مىكند و در آيات بعد از آن نيز اشاراتى به آن دارد.