يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً وَ يُحَذِّرُكُمُ اللَّهُ نَفْسَهُ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ (30)
30- روزى كه هر كس، آنچه را از كار نيك انجام داده، حاضر مىبيند، و آرزو مىكند ميان او، و آنچه از اعمال بد انجام داده، فاصله زمانى زيادى باشد. خداوند شما را از (نافرمانى) خودش، بر حذر مىدارد، و (در عين حال،) خدا نسبت به همه بندگان، مهربان است.
تفسير:
اين آيه تكميلى است بر آنچه در آيه قبل آمد، و از حضور اعمال نيك و بد در قيامت پرده بر مىدارد، مىفرمايد:" به ياد آوريد روزى را كه هر كس آنچه را از كار نيك انجام داده حاضر مىبيند و همچنين آنچه را از كار بد، انجام داده است" (يَوْمَ تَجِدُ كُلُّ نَفْسٍ ما عَمِلَتْ مِنْ خَيْرٍ مُحْضَراً وَ ما عَمِلَتْ مِنْ سُوءٍ). «1»
" در حالى كه دوست مىدارد ميان او و آن اعمال بد فاصله زمانى زيادى باشد" (تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً).
نمىگويد آرزو مىكند اعمال بدش نابود شود زيرا مىداند چيزى در جهان نابود نمىشود، بلكه آرزو مىكند با آن فاصله بگيرد.
" امد" در لغت به معنى زمان محدود است، و تفاوت آن با" ابد" اين است كه ابد، زمان نامحدود را مىگويد، و غالبا امد توجه به انتهاى زمانى و سررسيد مدت
1)" يوم" در جمله بالا، مفعول فعل مقدرى است مانند" و اذكروا" يا" و احذروا". احتمالات ديگرى نيز داده شده كه بعيد به نظر مىرسد.