تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 2 -صفحه : 655/ 516
نمايش فراداده

سوره آل‏عمران (3): آيات 33 تا 34

إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ (33) ذُرِّيَّةً بَعْضُها مِنْ بَعْضٍ وَ اللَّهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ (34)

ترجمه

33- خداوند، آدم و نوح و آل ابراهيم و آل عمران را بر جهانيان برترى داد.

34- آنها فرزندان (و دودمانى) بودند كه (از نظر پاكى و تقوا و فضيلت،) بعضى از بعض ديگر گرفته شده بودند، و خداوند، شنوا و داناست (و از كوششهاى آنها در مسير رسالت خود، آگاه مى‏باشد).

تفسير: نياكان مريم

‏ اين آيات، سرآغازى است براى بيان سرگذشت مريم و اشاره‏اى به مقامات اجداد او و نمونه بارزى است از محبت واقعى به پروردگار و ظهور آثار اين محبت در عمل، كه در آيات گذشته به آن اشاره شده بود.

نخست مى‏فرمايد:" خداوند آدم و نوح و خاندان ابراهيم و خاندان عمران را بر عالميان برگزيد" (إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى‏ آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ).

" اصطفى" از ماده" صفو" (بر وزن عفو) به معنى خالص شدن چيزى است و صفوة به معنى خالص هر چيزى است، سنگ صاف را در لغت عرب از اين نظر صفا مى‏گويند كه داراى خلوص و پاكى است، بنا بر اين اصطفاء به معنى انتخاب كردن قسمت خالص چيزى است.

آيه فوق مى‏گويد:" ما آدم و نوح و خاندان ابراهيم و عمران را برگزيديم"