" (وَ مُطَهِّرُكَ مِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا).
منظور از اين پاكيزگى، يا نجات او از چنگال افراد پليد و بى ايمان است، و يا از تهمتهاى ناروا و توطئههاى ناجوانمردانه، كه در سايه پيروزى آيين او، حاصل شد، همانگونه كه در مورد پيامبر اسلام (ص) در سوره فتح مىخوانيم: إِنَّا فَتَحْنا لَكَ فَتْحاً مُبِيناً لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ،" ما براى تو پيروزى آشكارى فراهم ساختيم، تا خداوند گناهان گذشته و آينده تو را ببخشد".
يعنى از گناهانى كه به تو در گذشته نسبت مىدادند و زمينه آن را براى آينده نيز فراهم ساخته بودند پاك سازد.
و نيز ممكن است منظور از پاك ساختن او، بيرون بردن مسيح (ع) از آن محيط آلوده باشد.
سپس مىافزايد:" ما پيروان تو را تا روز رستاخيز بر كافران برترى مىدهيم" (وَ جاعِلُ الَّذِينَ اتَّبَعُوكَ فَوْقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلى يَوْمِ الْقِيامَةِ).
اين بشارتى است كه خدا به مسيح و پيروان او داد تا مايه دلگرمى آنان در مسيرى كه انتخاب كرده بودند گردد.
اين آيه يكى از آيات اعجاز آميز و از پيشگوييها و اخبار غيبى قرآن است كه مىگويد پيروان مسيح (ع) همواره بر يهود كه مخالف مسيح (ع) بودند برترى خواهند داشت.
در دنياى كنونى، اين حقيقت را با چشم خود مىبينيم كه يهود و صهيونيستها بدون وابستگى و اتكاء به مسيحيان، حتى يك روز نمىتوانند به حيات سياسى و اجتماعى خود ادامه دهند، روشن است كه منظور از" الَّذِينَ كَفَرُوا"، جماعتى از يهود مىباشند كه به مسيح (ع) كافر شدند.
و در پايان آيه مىفرمايد:" سپس بازگشت همه شما به سوى من است، و من در ميان شما در آنچه اختلاف داشتيد داورى مىكنم" (ثُمَّ إِلَيَّ مَرْجِعُكُمْ فَأَحْكُمُ