تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 4 -صفحه : 457/ 120
نمايش فراداده

و دوام اين مسئوليت است!.

جنايت تهمت

‏ تهمت زدن به بى‏گناه از زشتترين كارهايى است كه اسلام آن را به شدت محكوم ساخته است، آيه فوق و روايات متعدد اسلامى كه در باره اين موضوع وارد شده نظر اسلام را در اين زمينه روشن مى‏سازد، امام صادق (ع) از حكيمى چنين نقل مى‏كند:

البهتان على البرئ اثقل من جبال راسيات‏:

" تهمت زدن به بى‏گناه از كوه‏هاى عظيم نيز سنگين‏تر است"! «1» تهمت زدن به افراد بى‏گناه با روح ايمان سازگار نيست چنان كه از امام صادق (ع) نقل شده:

(اذا اتهم المؤمن اخاه انماث الايمان فى قلبه كما ينماث الملح فى الماء)

" كسى كه برادر مسلمانش را متهم كند، ايمان در قلب او ذوب مى‏شود همانند ذوب شدن نمك در آب"! «2» در حقيقت بهتان و تهمت، بدترين انواع دروغ و كذب است، زيرا هم مفاسد عظيم كذب را دارد، و هم زيانهاى غيبت، و هم بدترين نوع ظلم و ستم است، و لذا از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه فرمود:

من بهت مؤمنا او مؤمنة او قال فيهما ما ليس فيه اقامه اللَّه تعالى يوم القيامة على تل من نار حتى يخرج مما قاله‏ : كسى كه به مرد يا زن با ايمان تهمت بزند و يا در باره او چيزى بگويد

(1) سفينة البحار جلد اول ماده بهت..

(2) اصول كافى جلد دوم صفحه 269- باب التهمة و سوء الظن.