و دوام اين مسئوليت است!.
تهمت زدن به بىگناه از زشتترين كارهايى است كه اسلام آن را به شدت محكوم ساخته است، آيه فوق و روايات متعدد اسلامى كه در باره اين موضوع وارد شده نظر اسلام را در اين زمينه روشن مىسازد، امام صادق (ع) از حكيمى چنين نقل مىكند:
البهتان على البرئ اثقل من جبال راسيات:
" تهمت زدن به بىگناه از كوههاى عظيم نيز سنگينتر است"! «1» تهمت زدن به افراد بىگناه با روح ايمان سازگار نيست چنان كه از امام صادق (ع) نقل شده:
(اذا اتهم المؤمن اخاه انماث الايمان فى قلبه كما ينماث الملح فى الماء)
" كسى كه برادر مسلمانش را متهم كند، ايمان در قلب او ذوب مىشود همانند ذوب شدن نمك در آب"! «2» در حقيقت بهتان و تهمت، بدترين انواع دروغ و كذب است، زيرا هم مفاسد عظيم كذب را دارد، و هم زيانهاى غيبت، و هم بدترين نوع ظلم و ستم است، و لذا از پيامبر اسلام (ص) نقل شده كه فرمود:
من بهت مؤمنا او مؤمنة او قال فيهما ما ليس فيه اقامه اللَّه تعالى يوم القيامة على تل من نار حتى يخرج مما قاله : كسى كه به مرد يا زن با ايمان تهمت بزند و يا در باره او چيزى بگويد
(1) سفينة البحار جلد اول ماده بهت.. (2) اصول كافى جلد دوم صفحه 269- باب التهمة و سوء الظن.