تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 4 -صفحه : 457/ 140
نمايش فراداده

سوره النساء (4): آيه 122

وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلاً (122)

ترجمه

122- و كسانى كه ايمان آورده‏اند و عمل صالح انجام داده‏اند بزودى آنها را در باغهايى از بهشت وارد مى‏كنيم كه نهرها از زير درختان آن جارى است، جاودانه در آن خواهند ماند، خدا وعده حق به شما مى‏دهد و كيست كه در گفتار و وعده‏هايش از خدا صادقتر باشد؟!.

تفسير

در آيات گذشته چنين خوانديم: كسانى كه شيطان را ولى خود انتخاب كنند، در زيان آشكارى هستند، شيطان به آنها وعده دروغين ميدهد و با آرزوها سرگرم مى‏سازد، و وعده شيطان جز فريب و مكر نيست، در برابر آنها در اين آيه سرانجام كار افراد با ايمان بيان شده كه:" آنها كه ايمان آوردند و عمل صالح انجام دادند به زودى در باغهايى از بهشت وارد مى‏شوند كه نهرها از زير درختان آن مى‏گذرد".

(وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ).

اين نعمت همانند نعمت‏هاى اين دنيا زودگذر و ناپايدار نيست، بلكه" مؤمنان براى هميشه آن را خواهند داشت" (خالِدِينَ فِيها أَبَداً).

اين وعده همانند وعده‏هاى دروغين شيطان نيست، بلكه" وعده‏اى است حقيقى و از ناحيه خدا" (وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا).