در اين آيه به يكى ديگر از اعمال نادرست منافقان و يا افراد ضعيف الايمان اشاره كرده مىفرمايد:" آنها كسانى هستند كه هنگامى كه اخبارى مربوط به پيروزى و يا شكست مسلمانان به آنان برسد، بدون تحقيق، آن را همه جا پخش مىكنند" و بسيار مىشود كه اين اخبار، بى اساس بوده و از طرف دشمنان به منظورهاى خاصى جعل شده و اشاعه آن به زيان مسلمانان تمام مىگردد.
(وَ إِذا جاءَهُمْ أَمْرٌ مِنَ الْأَمْنِ أَوِ الْخَوْفِ أَذاعُوا بِهِ)" در حالى كه وظيفه دارند اينگونه اخبار را قبل از هر كس با رهبران و پيشوايانشان در ميان بگذارند و از اطلاعات وسيع و فكر عميق آنها استفاده كنند" و بدون جهت نه مسلمانان را گرفتار عواقب غرور ناشى از پيروزيهايى خيالى كنند، و نه روحيه آنها را به خاطر شايعات دروغين مربوط به شكست تضعيف نمايند.
(وَ لَوْ رَدُّوهُ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلى أُولِي الْأَمْرِ مِنْهُمْ لَعَلِمَهُ الَّذِينَ يَسْتَنْبِطُونَهُ مِنْهُمْ).
" يستنبطونه" در اصل از ماده" نبط" (بر وزن فقط) است و به معنى نخستين آبى است كه از چاه مىكشند و از ريشههاى زمين استخراج مىگردد، و به همين جهت استفاده كردن هر حقيقتى از دلائل و شواهد مختلف و استخراج كردن آن از مدارك موجود،" استنباط" ناميده مىشود، خواه در مسائل فقهى باشد يا در مسائل فلسفى و سياسى و علمى.
منظور از أُولِي الْأَمْرِ (صاحبان فرمان) در اينجا كسانى هستند كه قدرت