اين آيه بحث در باره يهود را در مورد داورى خواستن از پيامبر (ص) كه در آيه قبل آمده بود تعقيب مىكند و از روى تعجب مىگويد:" چگونه اينها ترا به داورى مىطلبند در حالى كه تورات نزد آنها است و حكم خدا در آن آمده است.
(وَ كَيْفَ يُحَكِّمُونَكَ وَ عِنْدَهُمُ التَّوْراةُ فِيها حُكْمُ اللَّهِ).
بايد دانست كه حكم مزبور يعنى (حكم سنگسار كردن زن و مردى كه زناى محصنه كردهاند) در تورات كنونى در فصل بيست و دوم از سفر تثنيه آمده است.
تعجب از اين است كه آنها تورات را يك كتاب منسوخ نمىدانند، و آئين اسلام را باطل مىشمرند با اين حال چون احكام تورات موافق اميالشان نيست آن را رها كرده و به سراغ حكمى مىروند كه از نظر اصولى با آن موافق نيستند. و از آن عجبتر اينكه بعد از انتخاب تو براى داورى، حكم تو را كه موافق حكم تورات است چون بر خلاف ميل آنها است نمىپذيرند.
(ثُمَّ يَتَوَلَّوْنَ مِنْ بَعْدِ ذلِكَ).
" حقيقت اين است كه آنها اصولا ايمان ندارند" و گر نه با احكام خدا چنين بازى نمىكردند.
(وَ ما أُولئِكَ بِالْمُؤْمِنِينَ).
ممكن است ايراد شود كه چگونه آيه فوق مىگويد: حكم خدا در تورات ذكر شده است در حالى كه ما با الهام گرفتن از آيات قرآن و اسناد تاريخى تورات را تحريف يافته مىدانيم و همين تورات تحريف يافته در زمان پيامبر اسلام (ص) بوده است؟