با توجه به اينكه آيه إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ بگواهى شان نزولش در زمينه زكات دادن على (ع) در حال ركوع نازل شده و آيات گذشته و آينده همانطور كه خوانديم و خواهيم خواند در حوادث ديگرى نازل شده است نمىتوانيم روى پيوند آنها زياد تكيه كنيم.
به علاوه آيه مورد بحث اتفاقا تناسب با آيات گذشته و آينده نيز دارد زيرا در آنها سخن از ولايت به معنى يارى و نصرت و در آيه مورد بحث سخن از ولايت به معنى رهبرى و تصرف مىباشد و شك نيست كه شخص ولى و سرپرست و متصرف، يار و ياور پيروان خويش نيز خواهد بود. بعبارت ديگر يار و ياور بودن يكى از شئون ولايت مطلقه است.
8- مىگويند: انگشترى با آن قيمت گزاف كه در تاريخ نوشتهاند، على (ع) از كجا آورده بود؟! بعلاوه پوشيدن انگشترى با اين قيمت فوق العاده سنگين اسراف محسوب نمىشود؟ آيا اينها دليل بر عدم صحت تفسير فوق نيست؟
پاسخ- مبالغههايى كه در باره قيمت آن انگشتر كردهاند بكلى بى اساس است و هيچگونه دليل قابل قبولى بر گرانقيمت بودن آن انگشتر نداريم و اينكه در روايت ضعيفى «1» قيمت آن معادل خراج شام ذكر شده به افسانه شبيهتر است تا واقعيت و شايد براى بى ارزش نشان دادن اصل مساله جعل شده است، و در روايات صحيح و معتبر كه در زمينه شان نزول آيه ذكر كردهاند اثرى از اين افسانه نيست، بنا بر اين نمىتوان يك واقعيت تاريخى را با اينگونه سخنان پردهپوشى كرد.
(1) اين روايت ضعيف به صورت مرسله در تفسير برهان جلد اول صفحه 485 آمده است.