ضمنا اگر مىبينيم در بعضى از آيات قرآن قبض روح به خدا نسبت داده شده است مانند:
اللَّهُ يَتَوَفَّى الْأَنْفُسَ حِينَ مَوْتِها:
" خداوند جانها را در موقع مرگ مىگيرد" (سوره زمر- 42) منافاتى با آيات گذشته ندارد زيرا در مواردى كه كار با وسائطى انجام مىگيرد، گاهى كار را به وسائط نسبت مىدهند و گاهى به آن كسى كه اسباب و وسائط را برانگيخته است، و هر دو نسبت، صحيح است.
جالب اينكه در قرآن بسيارى از حوادث جهان به فرشتگانى كه مامور خدا در عالم هستى هستند نسبت داده شده است، و همانطور كه مىدانيم فرشته معنى وسيعى دارد كه از" موجودات مجرد عاقل" گرفته تا" نيروها و قواى طبيعى" را شامل مىشود.
از بررسى آيات قرآن و روايات استفاده مىشود افرادى كه از نظر فكرى يا بدنى يا اقتصادى آن چنان ضعيف باشند كه قادر به شناسايى حق از باطل نشوند، و يا اينكه با تشخيص عقيده صحيح بر اثر ناتوانى جسمى يا ضعف مالى و يا محدوديتهايى كه محيط بر آنها تحميل كرده قادر به انجام وظائف خود به طور كامل نباشند و نتوانند مهاجرت كنند آنها را مستضعف مىگويند.
از على (ع) چنين نقل شده كه فرمود:
و لا يقع اسم الاستضعاف على من بلغته الحجة فسمعتها اذنه و وعاها قلبه:
" مستضعف كسى نيست كه حجت بر او تمام شده و حق را شنيده و فكرش آن را درك كرده است" «1».
و از امام موسى بن جعفر (ع) پرسيدند كه مستضعفان چه كسانى هستند؟
(1) نور الثقلين جلد اول صفحه 536.