وَ إِلى عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ إِنْ أَنْتُمْ إِلاَّ مُفْتَرُونَ (50) يا قَوْمِ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى الَّذِي فَطَرَنِي أَ فَلا تَعْقِلُونَ (51) وَ يا قَوْمِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً وَ يَزِدْكُمْ قُوَّةً إِلى قُوَّتِكُمْ وَ لا تَتَوَلَّوْا مُجْرِمِينَ (52)
50- (ما) بسوى (قوم) عاد، برادرشان هود را فرستاديم، (به آنها) گفت اى قوم من! اللَّه را پرستش كنيد كه معبودى جز او براى شما نيست، شما فقط تهمت مىزنيد.
51- اى قوم من! من از شما پاداشى نمىطلبم، پاداش من فقط بر كسى است كه مرا آفريده، آيا نمىفهميد؟
52- و اى قوم من! از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد سپس به سوى او باز گرديد تا (باران) آسمان را پى در پى بر شما بفرستد و نيرويى بر نيروى شما بيفزايد، و روى (از حق) بر نتابيد و گناه نكنيد.
همانگونه كه گفتيم در اين سوره داستان دعوت پنج پيامبر بزرگ و شدائد و سختيهاى اين دعوتها و نتائج آنها بيان شده است، در آيات قبل سخن از" نوح" بود و اكنون نوبت به" هود" مىرسد.
همه اين پيامبران داراى يك منطق و يك هدف بودند، آنها براى نجات