تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 9 -صفحه : 440/ 298
نمايش فراداده

[سوره يوسف (12): آيات 1 تا 3]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ الر تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ الْمُبِينِ (1) إِنَّا أَنْزَلْناهُ قُرْآناً عَرَبِيًّا لَعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ (2) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِما أَوْحَيْنا إِلَيْكَ هذَا الْقُرْآنَ وَ إِنْ كُنْتَ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الْغافِلِينَ (3)

ترجمه:

بنام خداوند بخشنده بخشايشگر 1- الر- آن آيات كتاب آشكار است.

2- ما آن را قرآن عربى نازل كرديم تا شما درك كنيد (و بينديشيد).

3- ما بهترين سرگذشتها را بر تو بازگو كرديم، از طريق وحى كردن اين قرآن به تو، هر چند پيش از آن از غافلان بودى.

تفسير: احسن القصص در برابر تو است

اين سوره نيز با حروف مقطعه (الف- لام- راء) آغاز شده است كه نشانه‏اى از عظمت قرآن و تركيب اين آيات عميق و پر محتوى از ساده‏ترين اجزاء يعنى حروف الفبا مى‏باشد.