تفسیر نمونه

ناصر مکارم شیرازی

جلد 9 -صفحه : 440/ 365
نمايش فراداده

بعضى از روايات در چهل سالگى است. و از همه اينها گذشته آنچه در بالا گفته شد يك قانون همگانى محسوب نمى‏شود كه در باره همه اشخاص صادق باشد.

4- آخرين نكته‏اى كه در اينجا توجه به آن لازم است اينكه: قرآن در آيات فوق به هنگامى كه سخن از دادن حكمت و علم به يوسف مى‏گويد اضافه مى‏كند:" اين چنين نيكوكاران را پاداش مى‏دهيم" يعنى مواهب الهى حتى به پيامبران بى‏حساب نيست. و هر كس به اندازه نيكوكارى و احسانش از درياى بى‏كران فيض الهى بهره مى‏گيرد. همانگونه كه يوسف در برابر صبر و استقامت در مقابل آن همه مشكلات سهم وافرى نصيبش شد.

[سوره يوسف (12): آيات 23 تا 24]

وَ راوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِها عَنْ نَفْسِهِ وَ غَلَّقَتِ الْأَبْوابَ وَ قالَتْ هَيْتَ لَكَ قالَ مَعاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوايَ إِنَّهُ لا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ (23) وَ لَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَ هَمَّ بِها لَوْ لا أَنْ رَأى‏ بُرْهانَ رَبِّهِ كَذلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَ الْفَحْشاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُخْلَصِينَ (24)

ترجمه:

23- و آن زن كه يوسف در خانه او بود از او تمناى كامجويى كرد و درها را بست و گفت بشتاب بسوى آنچه براى تو مهياست! (يوسف) گفت پناه مى‏برم بخدا، او (عزيز مصر) صاحب نعمت من است، مقام مرا گرامى داشته (آيا ممكن است به او ظلم و خيانت كنم؟) مسلما ظالمان رستگار نمى‏شوند.

24- آن زن قصد او را كرد، و او نيز- اگر برهان پروردگار را نمى‏ديد- قصد وى را- مى‏نمود، اينچنين كرديم تا بدى و فحشاء را از او دور سازيم چرا كه او از بندگان مخلص ما بود.