مىشويد؟! 48- مستكبران مىگويند: ما همگى در آن هستيم، خداوند در ميان بندگانش (به عدالت) حكم كرده است.
49- و آنها كه در آتشند به خازنان جهنم مىگويند: از پروردگارتان بخواهيد يك روز عذاب را از ما بردارد.
50- آنها مىگويند: آيا پيامبران شما با دلائل روشن به سراغتان نيامدند؟ مىگويند: آرى آنها مىگويند: پس هر چه مىخواهيد دعا كنيد، ولى دعاى كافران (به جايى نمىرسد و) جز در ضلالت نيست.
از آنجا كه مؤمن آل فرعون در پايان سخنانش جمعيت فرعونيان را به مساله قيامت و عذاب دوزخ توجه داد، آيات مورد بحث رشته سخن را در همين زمينه به دست گرفته و دنبال مىكند، و صحنههايى از گفتگوى پرخاشگرانه دوزخيان را در دل آتش منعكس مىسازد.
نخست مىفرمايد:" بخاطر بياور هنگامى را كه آنها در آتش دوزخ محاجه و گفتگو مىكنند،" ضعفا" به" مستكبران" مىگويند: ما پيروان شما بوديم، آيا اكنون سهمى از عذاب و نصيبى از آتش دوزخ را بجاى ما پذيرا مىشويد"؟
(وَ إِذْ يَتَحاجُّونَ فِي النَّارِ فَيَقُولُ الضُّعَفاءُ لِلَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا إِنَّا كُنَّا لَكُمْ تَبَعاً فَهَلْ أَنْتُمْ مُغْنُونَ عَنَّا نَصِيباً مِنَ النَّارِ) «1».
منظور از" ضعفا" كسانى هستند كه علم كافى و استقلال فكرى نداشتند، چشم و گوش بسته به دنبال سردمداران كفر حركت مىكردند كه قرآن از آنها
(1) بعضى تصور كردهاند كه مرجع ضمير در" يتحاجون" آل فرعون مىباشد، ولى قرائن موجود در اين آيات نشان مىدهد كه آيه مفهوم وسيعى دارد و همه كفار را شامل مىشود.