نكند چيزى به او داده نخواهد شد، پس از خدا بخواه تا به تو عطا شود، چرا كه هر درى را بكوبيد و اصرار كنيد سرانجام گشوده خواهد شد" «1».
5- در بعضى از روايات دعا كردن حتى از تلاوت قرآن هم افضل شمرده شده، چنان كه از پيامبر (ص) و امام باقر (ع) و امام صادق (ع) نقل شده كه فرمودند:
الدعاء افضل من قراءة القران «2».
در يك تحليل كوتاه مىتوان به عمق مفاد اين احاديث رسيد، زيرا دعا از يك سو انسان را به شناخت پروردگار (معرفة اللَّه) كه برترين سرمايه هر انسان است دعوت مىكند.
و از سوى ديگر سبب مىشود كه خود را نيازمند او ببيند و در برابرش خضوع كند، و از مركب غرور و كبر كه سرچشمه انواع بدبختىها و مجادله در آيات اللَّه است فرود آيد، و براى خود در برابر ذات پاك او موجوديتى قائل نشود.
از سوى سوم نعمتها را از او ببيند، و به او عشق ورزد، و رابطه عاطفى او از اين طريق با ساحت مقدسش محكم گردد.
از سوى چهارم چون خود را نيازمند و مرهون نعمتهاى خدا مىبيند موظف به اطاعت فرمانش مىشمرد.
از سوى پنجم چون مىداند استجابت اين دعا بىقيد و شرط نيست، بلكه خلوص نيت و صفاى دل و توبه از گناه و بر آوردن حاجات نيازمندان و دوستان از شرائط آن است خودسازى مىكند و در طريق تربيت خويشتن گام بر مىدارد.
از سوى ششم دعا به او اعتماد به نفس مىدهد، و از ياس و نوميدى باز
(1) كافى جلد 2" باب فضل الدعاء و الحث عليه" صفحه 338. (2)" مكارم الاخلاق" طبق نقل" الميزان" جلد 2 صفحه 34 (ذيل آيه 186 بقره).