13- اگر آنها رويگردان شوند بگو: من شما را به صاعقهاى همانند صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ تهديد مىكنم!.
14- در آن هنگام كه رسولان آنها از پيش رو و پشت سر (و از هر سو) به سراغشان آمدند و آنها را به پرستش خداى يگانه دعوت كردند آنها گفتند: اگر پروردگار ما مىخواست فرشتگانى نازل مىكرد، لذا ما به آنچه شما مبعوث به آن هستيد كافريم!.
15- اما قوم عاد به ناحق در زمين تكبر ورزيدند، و گفتند چه كسى از ما نيرومندتر است؟
آيا آنها نمىدانستند خداوندى كه آنها را آفريده از آنها قويتر است، آنها (به خاطر اين پندار) پيوسته آيات ما را انكار مىكردند.
16- سرانجام تند بادى شديد و هولانگيز و سرد و سخت در روزهايى شوم و پر غبار بر آنها فرستاديم، تا عذاب خوار كننده را در زندگى دنيا به آنها بچشانيم، و عذاب آخرت از آن هم خوار كنندهتر است و (از هيچ سو) يارى نمىشوند.
به دنبال گفتار مؤثرى كه در زمينه توحيد و شناسايى خداوند در آيات گذشته آمد، در آيات مورد بحث مخالفان لجوج را كه اينهمه نشانههاى روشن و آيات بينات را ناديده مىگيرند شديدا انذار كرده و به آنان هشدار مىدهد و مىگويد:" اگر با اين همه دلائل روى گردان شوند به آنها بگو: من شما را به صاعقهاى همچون صاعقه قوم عاد و ثمود تهديد مىكنم" (فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُكُمْ صاعِقَةً مِثْلَ صاعِقَةِ عادٍ وَ ثَمُودَ).
از آن بترسيد كه همان صاعقههاى مرگبار و آتشزا و در هم كوبنده به سراغ