و با ايجاد سر و صدا و غوغا نگذارند صداى پيامبر (ص) به گوش مردم برسد، لذا خداوند در آغاز بسيارى از سورههاى قرآن (29 سوره) حروف مقطعه را كه مطلب نوظهورى بوده و جلب توجه مىكرده، قرار داده است.
علامه طباطبائى (رضوان اللَّه تعالى عليه) احتمال ديگرى ابداع كرده است كه آن را دوازدهمين تفسير براى اين حروف مىتوان شمرد هر چند خود او آن را به عنوان يك احتمال و حدس بيان نموده است.
و خلاصه آن چنين است:
هنگامى كه سورههايى را كه با" حروف مقطعه" آغاز مىشود مورد دقت قرار مىدهيم مىبينيم سورههايى كه با يك نوع حروف مقطعه آغاز مىشود مطالب مشتركى دارند، فى المثل سورههايى كه با" حم" شروع مىشود بلافاصله بعد از آن جمله" تَنْزِيلُ الْكِتابِ مِنَ اللَّهِ" يا چيزى كه به معنى آن است قرار گرفته، و سورههايى كه با" الر" شروع مىشود بعد از آن" تِلْكَ آياتُ الْكِتابِ" و يا شبيه آن است.
و سورههايى كه با" الم" آغاز مىگردد به دنبال آن" ذلِكَ الْكِتابُ لا رَيْبَ فِيهِ" يا مفهوم آن است.
از اينجا مىتوان حدس زد كه ميان حروف مقطعه، و محتواى اين سورهها ارتباط خاصى است، تا آنجا كه مثلا سوره اعراف كه با" المص" شروع شده" مضمون و محتوايش جامع ميان مضمون سورههاى" الم" و سوره" ص" است.
البته اين ارتباط ممكن است بسيار عميق و دقيق باشد، و افهام عادى به آن راه نيابد.
و شايد اگر آيات اين سورهها را در كنار هم بچينيم و با هم مقايسه كنيم مطالب تازهاى براى ما در اين زمينه كشف شود «1».
(1) تفسير الميزان جلد 18 صفحه 5 و 6.