وَ ما كانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلاَّ وَحْياً أَوْ مِنْ وَراءِ حِجابٍ أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً فَيُوحِيَ بِإِذْنِهِ ما يَشاءُ إِنَّهُ عَلِيٌّ حَكِيمٌ (51)
51- شايسته هيچ انسانى نيست كه خدا با او سخن بگويد، مگر از طريق وحى، يا از وراء حجاب، يا رسولى مىفرستد و به فرمان او آنچه را بخواهد وحى مىكند، چرا كه او بلند مقام و حكيم است.
شان نزول:
بعضى از مفسران شان نزولى براى اين آيه ذكر كردهاند كه حاصلش چنين است: جمعى از يهود خدمت پيامبر (ص) آمدند و عرض كردند: چرا تو با خداوند سخن نمىگويى؟ و به او نگاه نمىكنى؟ اگر پيامبرى همانگونه كه موسى (ع) با او سخن گفت و به او نگاه كرد تو نيز چنين كن، ما هرگز به تو ايمان نمىآوريم مگر اينكه همين كار را انجام دهى، پيامبر (ص) فرمود: موسى هرگز خدا را نديد، اينجا بود كه آيه فوق نازل شد (و چگونگى ارتباط پيامبران را با خداوند متعال تشريح كرد) «1».
همانگونه كه در آغاز اين سوره گفتيم در اين سوره تكيه خاصى روى
(1)" تفسير قرطبى" جلد 8 صفحه 5873.