آقا خاتم الانبياء صلّى الله عليه وآله وسلّم فرمود: حاملين «قرآن» نمايندگان و سرپرستان و مجتهدان و جلوداران و پيامبران و آقايان اهل بهشتند.
مى فرمود: «قرآن» نور روشن و ريسمان محكم و فضيلت بزرگ و مرتبه بلنديست و مايه شفا و سعادت است. هركس از «قرآن» روشنايى طلب نمايد، خداوند، او را منوّر فرمايد. و هركه از غير «قرآن» هدايت طلبد، خداوند او را به حالت گمراهى واگذارد.
مى فرمود: بهترين مردم كسانى هستند كه «قرآن» را ياد گرفته و به مردم ياد دهند.
مى فرمود: از قرائت «قرآن» در صبح و شب غفلت نكنيد، زيرا زنده كننده دلهاى مُرده است و انسان را از عمل زشت و منكر باز مىدارد.(4)
(سيد ميرزا حسين فياضى بلخى حسينى)