سيمايى از درس هاى تربيتى سوره حمد

1 انسان در تلاوت سوره حمد «با بسم الله» از غير خدا قطع اميد مىكند.

2 با «ربّ العالمين» و «مالك يوم الدين» احساس مىكند مربوب و مملوك است و خودخواهى و غرور را كنار مىگذارد.

3 با كلمه «عالمين» ميان خود و تمام هستى ارتباط برقرار مىكند.

4 با كلمه «الرحمن الرحيم» خود را در سايه لطف او مىداند.

5 با كلمه «مالك يوم الدين» غفلتش از آينده زدوده مىشود.

6 با گفتن «ايّاك نعبد» ريا و شهرت طلبى را زايل مىكند.

7 با كلمه «ايّاك نستعين» از ابر قدرت ها نمى هراسد.

8 از كلمه «انعمت» معلوم مىشود كه تقسيم نعمت ها به دست اوست و بايد حسادت را كنار گذاشت، زيرا شخص حسود از داورى و تقسيم روزى به دست خدا ناراضى است.

9 با جمله «اهدنا» رهسپارى در راه حق و طريق مستقيم، درخواست مىشود.

10 «صراط الذين» نشانه ولايت و همبستگى با پيروان حق است.

11 «غير المغضوب عليهم ولاالضّاَّلين» نشانه بيزارى و برائت از باطل و اهل باطل است.(70)